باسمه تعالی
گرگ، گرگ است؟!
درسی برای مهر ماه.
انسان از بعضی موضع گیری های سیاسیون...!؟
زمانی که شخصی بالای 3۰ سال تجربه کاری در امور سیاست دارد و ادعا می‌کنند که از خم و چم سیاست را می‌داند و این‌گونه مفتضحانه در عرصهی سیاست خارجی عمل کند.
مگر در سیاست می‌شود بدون شناخت طرف مقابل دست به اقدامی زد. آقاجان برای دست زدن به اقدامی که انسان می‌خواهد انجام دهد مثلاً با طرفی قرارداد امضا کنند باید شناختی از طرف مقابل داشته باشد یا نه اصلاً شناخت طرف مقابل الزامی هست یا نه!؟ در مورد سیاست خارجی و مذاکره با کدخدا را نمی‌دانم! ولی برای انسان‌های معمولی کوچه و بازار چرا، شناخت و اعتماد از طرف لازم است. وقتی انسان در جامعه‌ای رفت‌وآمد می‌کند و معاملات روزمره مردم رو مشاهده می‌کند، می‌بیند که مردم عادی نه سواد انچنانی دارد و نه تجربه انچنانی در عرصه‌های گوناگون دارد ولی اولین چیزی که در معامله خودش مدنظر می‌گیرد این است که طرف مقابل آدم مورد اعتمادی هست یا نه و اگر مورد اعتماد و خوش‌سابقه است آن‌وقت با طرف معامله‌ای هم انجام می‌دهد و وارد معامله می‌شود
